Mgławica Kokon
Mgławica emisyjna w gwiazdozbiorze Łabędzia.
Mgławica ta jest obszarem zjonizowanego wodoru (HII) znajdującego się na końcu ciemnej mgławicy Barnard 168. Po raz pierwszy dostrzegł ją na fotografii Edward Barnard w październiku 1893 roku, a później także niezależnie przez Maks Wolf w 1894. Stewart Sharpless skatalogował ją pod numerem 125 w swoim katalogu.
Mgławica Kokon znajduje się w odległości 3300 lat świetlnych od Ziemi, a jej rozmiar w przestrzeni kosmicznej sięga 20 lat świetlnych. Otacza ona stosunkowo młodą gromadę gwiazd Collinder 470. To właśnie promieniowanie stosunkowo młodych gwiazd, mających (jak się szacuje) zaledwie kilkaset lat, pobudza gaz w mgławicy do świecenia. Zgodnie z teorią ewolucji, tak młode gwiazdy nie osiągnęły jeszcze ciągu głównego. Najbardziej masywna gwiazda w centrum mgławicy BD +46 3474 jest masywną, gorącą gwiazdą typu widmowego B1.
Zdjęcie w większej rozdzielczości dostępne jest tutaj.
Teleskop | PW CDK 17 |
Montaż | 10Micron GM4000 QCI |
Detektor | SBig STF-8300M |
Filtry | Baader LRGB 32mm |
Data | 8.09.2016 - 7.09.2016r. |
Ekspozycja | LRGB: 170:150:90:90 min |
Oprogramowanie | CCDStack, Photoshop |
Inne | Wykonano we współpracy z firmą DeltaOptical |